Den Haag – De meeste keuringen van hijskranen worden goed uitgevoerd, maar bij een klein deel van de keuringen is de kwaliteit onvoldoende gewaarborgd. De keuringscriteria worden niet altijd strikt gevolgd en de keurmeesters voldoen niet altijd aan de gestelde deskundigheidseisen. Daardoor kunnen risico’s optreden bij het werken met hijskranen.
Dat blijkt uit controles van de Inspectie SZW (sinds 1 januari een samenvoeging van de Arbeidsinspectie, de Inspectie Werk en Inkomen en de Sociale Inlichtingen- en Opsporingsdienst) bij de zes instellingen die het ministerie van SZW heeft aangewezen om hijskranen te keuren. Bij één instelling, met een klein marktaandeel, heeft de staatssecretaris van SZW de bevoegdheden tot keuren beperkt.
Hijskranen kunnen bij gebreken of slijtage ernstig gevaar opleveren voor werknemers en voor de omgeving. Preventie door onder meer deugdelijke keuringen is daarom erg belangrijk. Bedrijven moeten hun hijskranen iedere twee jaar laten keuren door een aangewezen instelling.
Het ministerie van SZW heeft na een eerder onderzoek de Stichting Toezicht Certificatie Verticaal Transport (TCVT) in 2008 gevraagd de keuringscriteria te verbeteren en de deskundigheidseisen van keurmeesters aan te scherpen. In het huidige onderzoek heeft de inspectie gekeken of dit is gebeurd en is ook het werk van de certificerende en keurende instellingen onderzocht.
De keuringscriteria blijken nog niet te zijn verbeterd. Volgens de TCVT is dit niet haalbaar. De inspectie heeft geconstateerd dat de criteria die er zijn, niet altijd goed worden gevolgd. Verplichte onderdelen worden bij de keuring soms overgeslagen en eisen worden verkeerd geïnterpreteerd. Het kwam voor dat een kraan ondanks tekortkomingen werd goedgekeurd. Daarbij ging het bijvoorbeeld om gebreken die pas na de keuring werden gerepareerd. Een kraan mag pas worden goedgekeurd als alles in orde is. Dit alles brengt risico’s met zich mee. Een keuring moet het vertrouwen geven dat alle kranen op uniforme wijze zijn gecontroleerd zodat ongevallen kunnen worden voorkomen.
De deskundigheid van de keurmeesters voldoet niet altijd aan de gestelde eisen. De TCVT heeft weliswaar de opleidingseisen aangescherpt, maar de instellingen hebben die nog niet overgenomen. Een aanzienlijk deel van de keurmeesters heeft niet de vereiste drie jaar praktijkervaring met het type hijskraan dat zij mogen keuren. Kandidaat-keurmeesters lopen te weinig mee met een ervaren keurmeester vóór zij zelfstandig keuringen mogen doen. Bij één instelling werden de kandidaten voor alle kraantypen tegelijk gekwalificeerd, terwijl ze met sommige typen hijskraan niet of nauwelijks praktijkervaring hadden opgedaan. De instellingen geven overigens aan dat de eisen voor de praktijkervaring en het meelopen niet haalbaar zijn. In 2012 stelt de staatssecretaris van SZW nieuwe eisen vast.
Foto – Archief Persbureau Meter